Türk futbolunun tecrübeli hocalarından Yılmaz Vural, Habertürk’e açıklamalarda bulundu.
2022 Dünya Kupası’na dair değerlendirmelerde bulunan Vural favorisini de açıklarken Türk futbolunun son durumu için çarpıcı sözler kullandı.
Yılmaz Vural’ın açıklamaları şu formda:
“FAS VE HIRVATİSTAN SÜRPRİZ DEĞİL ANCAK FAVORİM FRANSA”
“Turnuva başladığından beri favorim Fransa’ydı. Lakin bir yanılgım oldu; Brezilya ile final oynar, Arjantin ile Portekiz de üçüncülük-dördüncülük maçı yapar diye düşünüyordum. Favorim hâlâ Fransa. Arjantin ile final oynaması işin doğal olarak bekleneni. Fakat Fas’la Hırvatistan da oynarsa şaşırmamak lazım. Zira Faslıların elediği ekipler hatırlayın; Belçika, İspanya, Portekiz… Çok sıkıntı maçlar oynadılar. Tahminen Fransa’ya bunlar denk gelse baştan elenebilirlerdi. Yani münasebetiyle Fas da Hırvatistan da sürpriz değil, bileklerinin hakkıyla geldiler. Hatırlayın Yunanistan’ın Avrupa şampiyonu olmasını, güya Fas bana onu hatırlatıyor. Savunarak bu sonuçları alıyorlar. Natürel yetenekli oyuncuları var. Lakin savunma onlardan bir tık daha önde. Neler olacağını göreceğiz. Zira Fransa’da bir de çok sayıda Faslı yaşıyor. Kutlamalarda gördük olayları. Orada farklı bir motivasyonları da var. Natürel ki duygusal düşününce Fas’ın kazanması istenebilir. Ancak alışılmış ki işin bir realitesi var. Fransa kiminle oynarsa oynasın benim favorim olur.”
“FRANSA ÜZERE BİR TAKIM İSTERDİM”
“Bir futbol adamı olarak Fransa’nınki bir takıma sahip olmak isterdim. Neden derseniz, her duruma ikişer tane oyuncusu var, kim oynarsa oynasın. Mbappe, Giroud, Dembele, Girezmann, harikulade bir ekip. Natürel ki Avrupa idman ikisinde öbür ülkelere nazaran daha önde, daha bilimsel, daha laboratuvara sokmuş mevzuyu, ki o sonuçlarla yarışıyorlar. Zira Dünya Kupası’na bakarsanız yetenekten çok grup oyununu çok âlâ uygulayan kadroların ilerlediği bir turnuva. O açıdan Fransa’ya daha yakın görüyorum. Lakin alışılmış her şey alanda belirli olur. 4 kadrodan hangisi final oynarsa ona yakışır lakin ben başından beri Fransa’yı favori gördüğüm için yanılmak istemiyorum.”
“TÜRKİYE’DE OLSA RONALDO’DAN YANA HAL KONULURDU!”
“Ronaldo bir kez karakter olarak çok dayanılmaz, çok toplumsal bir insan. İnsan olarak yani dünyada yaşanan olayları da ortak oluyor. Onlara da fikrini söyleyebilecek yürekliliği varmış. Ben o açıdan Ronaldo, futbolun sadece bir oyun olmadığını, bunun için bir toplumsal bir olay olduğunu bize yaşatan birisi. Ancak futbolculuğa gelince artık yaş oldu 37, 38 ve fizikî tempo düşmeye başlayınca bu türlü çok meslekli oyuncular maalesef bu geçişte sorun yaşıyorlar. Zira son oynadığı 3 ekipte hocaları oyun oynatmamaya başladı. Haydi 1 hoca yanıldı, 2 hoca yanıldı, 3 hoca da mı yanıldı. Ronaldo üzere oyuncuyu yedek oturtmak her delikanlı hocanın yapacağı iş değil. Lakin demek ki oturtacak kadar onu yetersiz gördükleri gerçeğinden niçin işe bakmıyoruz? Natürel ki bu ikilemi yaşıyor. Bu geçişi yaşarken bu usuldeki oyuncular, maalesef Ronaldo üzere futbol terbiyesi olan bir adam bile buna tepki gösterebiliyor. Hatırlayan Manchester United’da son dakika oyuna girdi, çıktı gitti, soyunma odasını terk etti… Buna mesela Türkiye’de olsa oyuncudan yana hal konulurdu lakin İngiltere’de hocadan yana hal konuldu. Portekiz’de de tıpkı biçimde.”
“RONALDO’NUN SONUNA GELMİŞ OLMASI YÜREK SIZLATIYOR”
“Bu da şöyle bir durum; kim olursa olsun bir teknik adamın kadroda üstünde kimse olamaz. Onun kararına hürmet duyulmalıdır. Hele kulüpten hiç kimse büyük olamaz. O itaat etmek zorundadır, orada bir çalışandır. Futbolun nankör dediğimiz tarafı budur. Ronaldo futbol olmasa ne olacaktı? Portekiz’in bir mahallesinde gariban bir çocuk olarak kalacaktı. Şunu kabullenmek lazım. Belirli bir yaşa gelince artık bırakılması gereken bir oyun… Ronaldo’ya ben de çok üzülüyorum. Bu türlü hoş bir insanın, bu türlü çok yetenekli, dünyanın kabul ettiği bir oyuncunun futbolun sonuna gelmiş olması yürek sızlatıyor. Lakin futbolda dün yok bugün var.”
“KATAR’DA MEMNUN EDEN MAÇ SAYISI 4 YA DA 5…”
“Büyük turnuvaları futbolun fuarı üzere görürüz. Tesisleşme manasında dünyanın en çağdaş, düzgün organize edilmiş Dünya Kupası’nı izliyoruz. Ancak teknik manada ne değişti, ben ne alabilirim burada diye bakıyorum, değişen çok fazla bir şey yok. İşte kadrolar çeşitli formasyonlarla alana çıkıyorlar lakin turnuva maçı olduğu için hepsi evvel savunmayı, ondan sonra daha bir atak etmeyi düşünen bir yapıdalar. 60 maç oynandı şu ana kadar lakin bizi çok keyifli eden maç sayısı 4 ya da 5 tanedir. Seyredenler olağan ki oyun manasında onu keyifli edecek, atak yapılan, bol konumlu maçları bekliyor.”
“EN BÜYÜK YENİLİK HER DURAN DAKİKANIN EKLENMESİ”
“Ama futbol çok durağanlaştı. Oyun çok duruyor. Bu Dünya Kupası’nda her duran dakikayı ekliyorlar. Tahminen en büyük yenilik bu oldu diyebiliriz. Ben daima şunu talep ediyorum. Futbol 30’ar dakika oynansın ancak basketboldaki üzere top dışarı çıktığında müddet dursun. Bir basketbol maçı iki buçuk saat sürüyor. Türkiye’de futbol maçında her şeyde yatılıyor, kalkılmıyor. Taç atışında bile topun gelme mühleti uzun.”
“DÜN FUTBOLU BIRAKAN BUGÜN ANTRENÖR OLUYOR!”
“Futbolumuz kuralsız yönetiliyor, bu işi daha da kurallara nazaran yönetmemiz lazım. Size yalnızca sahayı görüyorsunuz. Oyuncuyu kusurlu buluyorsunuz, antrenör yanlış yaptı diyorsunuz. Ancak oraya kadar gelen süreci görmüyorsunuz. Türkiye’de profesyonellik diye bir şey yok. Kulüplerin milyarlarca lira borcu var. Nasıl yönetmek bu ya? Türkiye’de antrenörler de kâfi eğitimi almış değil. Dün futbolu bırakan yarın antrenör oluyor. Bu türlü bir şey olur mu? İngiltere, Almanya, İspanya, Fransa bu işi nasıl yapıyorsa emsal şeyler yapmak gerekir. Siz hala onlarla alakası olmayan bir idare biçimiyle devam ederseniz hiçbir şey yapamazsınız. İdman bilgisine dair Türkiye’de araştırma yapılıyor mu? Bir tane akademi kuralım, futbol bilimden ne alıyorsa bunları laboratuvara sokalım, bu düzeylerle yarışalım. Biz palavradan bilgilerle, oradan buradan bilgilerle hakikat antrenör yetiştiremiyoruz. Donanımı memleketler arası boyutta bir antrenör yetiştiremiyoruz.”
“TESADÜFLERLE BİRKAÇ TANE MUVAFFAKİYET ELDE ETMİŞİZ”
“Oyunun getirdiği tesadüflerle birkaç tane muvaffakiyet elde etmişiz. Dünya Kupası’nda üçüncü olmuşuz, UEFA Kupası’nı kazanmışız, Avrupa Şampiyonası’nda yarı final ve çeyrek final oynamışız, bu kadar. 1930’dan beri Dünya Kupası var, 1954 ve 2002’de iki kez katılmışız. Bu türlü büyük bir ülkeye yakışıyor mu? 36 yıldan beri bu liglerde hocalık yapıyorum ve ben Türk futbolunun önemli manada kimin tarafından yönetildiğini hala anlayamadım. Kime bir şey söyleseniz kendi üzerine alınmıyor. Futbol yalnızca bir spor değil, toplumsal bir olaydır. Bugün Faroe Adaları’na kaybediyorsanız, ülkenin kendine olan özgüvenini de kaybettiriyorsunuz. Eziyorsunuz insanları. Bugüne kadar yaptığımız gerçek değil. Bundan sonrası için yanlışsız kararlar verelim.”