Komik mi? “O vakit hepimiz çok komiğiz”… Bu cümle çok değerli. Neden? Zira bu kelamı söyleyen Cimri, yani oyundaki Bay Harpagon’un parası çalınıyor ve seyirciye dönüp bu cümleyi söylüyor: “Benim durumum komik ise hepimiz komiğiz.” Yanlışsız kelama ne denir; yaklaşık 20 yıldır toplum olarak soyuluyoruz zira…
AĞLANACAK HALİMİZE…
Semaver Kumpanya’nın sahnelediği Molière’in ünlü yapıtı “Cimri” oyununu evvelki akşam Fişekhane Ana Sahne’de seyrettik. Bol kahkahalı ve günümüze göndermelerin olduğu oyunun direktörü Tansu Biçer’in yorumu ve Serkan Keskin’in çok konuşulan “Harpagon” performansı tabir yerindeyse uçuyor. Bilhassa Frosine karakterini canlandıran Sezin Bozacı’nın oyunculuğu sahneye çıktığı andan itibaren oyunu daha üst çıkardı ve bol alkışı aldı.
Sahnedeki dekorlar bir sürü sandıktan oluşuyor. Kostümler Cimri’ninki dışında gösterişli ve renkli. Cimri’de muhakkak bir zümreye bakmakla bir genellemeye bakmak ortasındaki pencereden birçok insanın ve ailelerin iç ve dış yapısına bakıyor ve garip tesadüflere şahit oluyorsunuz.
“Dünyadaki insanların en az insan olanı; yeryüzündeki canlıların en katı yüreklisi, pintilerin en pintisidir. Onun sevmesinden kuru, onun okşamasından kısır bir şey olamaz. Vermek öylesine zoruna sarfiyat ki selam bile vermez kimseye, onu bile alır; yalnız alır…” Bu türlü betimliyor onu tanıyanlar Cimri’yi… Kimdir bu Cimri? Nitekim de dedikleri kadar acımasız, katı yürekli, pinti ve makûs müdür? İnsan doğuştan mı bu türlü olur? Yalnızca yazılmış bir karakter midir? Etrafımızda var mıdır böyleleri? Nasıl bir şey olurdu böylesi bir beşerle yaşamak? Tüm bu soruların karşılığı oyunu gidip seyretmekte gizli.
OYUNUN KONUSU
Paris’in varlıklı ve cimri burjuvalarından Harpagon, kızı Elise ve oğlu Cléante’yi varlıklı bireylere vermeye niyetlidir. Halbuki Elise, babasının yardımcısı olan Valère’yi, Cléante ise maddi badireler çekmekte olan Mariane’yı sevmektedir. Çocuklarının niyetlerini bilmeyen Harpagon, onlar hakkında kurduğu planı anlatır. Ayrıyeten Mariane’yi kendisine ayarlaması için çöpçatan Frosine’i devreye sokar. Cléante, babasının niyetini öğrenince ivedi para bulmaya çalışır ve tefeciden para bulmaya çalışır. Harpagon ise daima çalınır korkusu ile yaşadığı altınlarını bir sandığın içinde bahçeye gömmüştür.
Sürekli yeni gelişmelerin yaşandığı oyunun sonrası bol cümbüş ve üstün oyunculuklar… Oyun bittikten sonra bize uygun ki tiyatro var, sanat çok yaşa diyoruz.