Hanefi Kâfi, hayatı boyunca daima sanat tutkusunun peşinden gitmiş. Hoş sanatlarda okumak için İstanbul’a geldiğinde Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun öğrencisi olmuş, onun eski (gerçek) Narmanlı Han’daki atölyesinde çalışmış. Geçmiş yapıtlarında dış dünyayla daha ilgiliyken, “Yaşım ilerledikçe tabiat benim için çok değer kazandı. Tabiata döndüm. Bununla birlikte yapıtlarımda toplumsal sorunları de öne çıkardım. Fotoğraflarımda tabiat süs olsun istemiyorum, bir şeyler anlatsın istiyorum” diyor. Standın tabiatla birlikte odak noktası: İnsan. Kâfi, yapıtlarında herkesin birbirinden uzaklaştığı ve dehşetin hâkim olduğu bir periyotta yaşanan değişim ve gelişimleri kendi bakış açısıyla ele alıyor. Türkü dinlemeyi de çok sevdiğini söylüyor, hatta kimi yapıtlarını türkülerden esinlenerek hayata geçirdiğini lisana getiriyor. Yapıtların kimilerinde türkü kelamları bile yazılı.
YAŞAM ŞARTLARINA GÖRE
Bugüne kadar Yeter’in içindeki sanatçı hiç durmamış. İçinden ne üretmek geçiyorsa onları birçok farklı yolla üretmiş. İki kata yayılan standın ikinci katına girer girmez başkalarına oranla daha küçük çok sayıda çiçek tabloları görüyorsunuz örneğin. Bunlar, Yeter’in kitap sayfalarına çizdiği fotoğraflar. Kitap kâğıdını ise fotoğraf yapmaya uygun hale getirmek için zımparalamış. Defterlere de çizdiğini söyleyen sanatçı, “Yaptığım yapıtları ömür şartlarım yönlendiriyor” diye konuşuyor. Heykel üretimleri de başlı başına bir macera. Tekrar içindeki sanatçı heykel yapmayı başına koymuş lakin heykel de çok emek isteyen bir üretim sürecine sahip. Gereçleri, pişirme usullerini öğrenerek büyük zahmetlere girerek işe başlamış. Stantta Cumartesi Anneleri’nden esinlenerek yaptığı bir heykel de bulunuyor. Stant, 11 Şubat 2023 tarihine kadar görülebilir.