CHP Bayan Kolları Genel Lideri Aylin Nazlıaka, dün Amasra’nın Kaleşah mahallesinde, 14 Ekim’de Türkiye Taşkömürü Kurumu’na (TTK) ilişkin maden ocağında yaşanan grizu patlaması sonucu hayatını yitiren madencilerin ailelerini ziyaret etti.
Nazlıaka ve beraberindeki heyet, birinci olarak madenci Yener Saygın’ın anne ve babasının meskenine giderek başsağlığı dileklerini iletti.
“EN ACISI BİZ, BABAMA, ‘KARDEŞİMİN CENAZESİNİ NASIL GÖTÜRECEĞİZ’ DEDİK”
Saygın’ın ablası, annesinin hüzünden tansiyonun çıktığını ve bu nedenle sıhhat ocağında olduğunu belirterek Nazlıaka’ya şunları söyledi:
“Elim ayağımdı benim, artık tek kaldım diyorum. Yalnızca kardeşim ismine üzülmüyorum; 41 can, hepsi benim kardeşim. 500 kişiyi etkiledi bu olay. Birçok söylenen var. Gündüz vardiyası erken çıkartılmış; hakikat mudur, değil midir? Tehlikesi vardıysa bunlar niçin içeri salındı? Bilmiyoruz ne vardı ne yoktu, ihmal var mıydı? Hepsine bakacağız, araştıracağız. Biz, takipçisi olacağız sonuna kadar. Hiçbir vakit içimiz soğumayacak lakin yetkili, sorumlu kim varsa bu tahminen 5, 6, 10 sene sürecek, gerisini bırakmak istemiyoruz. Biz yandık, diğerleri olmasın. Soma’da yandık, bittik daima dedik. Ben, kendi kardeşim için hiçbir vakit düşünmemiştim. Koşa koşa hastaneye nasıl gittik, o saatler nasıl geçti, sabah nasıl oldu… Çok acı bir şeydi. Sabah her şey bittiği vakit en acısı biz, babama, ‘Kardeşimin cenazesini nasıl götüreceğiz’ dedik.
“BİZİM BURADAKİ YOKSUL KÖY ÇOCUKLARI YER ALTINDA GÜNEŞE, CÜMBÜŞE HASRET”
Babam maden emeklisi olduğu için bizim çocukluğumuz ambulans sesiyle geçiyordu. Biz, ambulans olunca koşa koşa giderdik babamın vardiyasına; ‘kimmiş, oymuş, buymuş’, geri giderdik. Babamın vardiyası değilse umursamazdık. O yüzden biz kardeşimin girmesini asla istemedik. O da mecbur kaldığı için… Maalesef buranın coğrafyası, bahtı bu türlü. Millet buraya gezmeye eğlenmeye gelirken, yer üstünde yazları çok hoş geçirirken bizim buradaki yoksul köy çocukları yer altında güneşe, cümbüşe hasret. Yaralı çıkanlar var, sağlam olanlar var; tahminen 15-20 gün, 3 ay, 6 ay sonra tıpkı yere tekrar gidecek. Ben, onlara üzülüyorum. Tahminen alım olacak, emekçi alınacak; onun eşi, dostu, kardeşi… Bu coğrafyanın yazgısı bu, mecbur. O gece her ambulansın önüne atladık, kardeşim hangisinde diye.
“7 GÜN OLDU SENDİKA BİR SEFER GELMEDİ”
Şu an sendikayı kapımızda göremedik daha, esasen gelmesin de. Madenci Anıtı’na Rus gemisi çelenk bırakıyor, bizi en çok yaralayan da bu saatten sonra… Haydi köyleri anlıyoruz uzaktır lakin Amasra’dan burası, buradaki konut, 7 günde gelinmez mi? Gelmesinler, istemiyoruz esasen o başka bir şey. Sendika bizim gözümüzde daha farklıydı lakin artık öbür.”
“BENİM UŞAĞIM KATLİAMLA GİTTİ, YANİ BU ECEL VEFATI DEĞİL”
Kendisi de madencilikten emekli olan Saygın’ın babası, oğlunun eceliyle ölmediğini vurgulayarak şöyle konuştu:
“Çocuğum katliamla öldü, kaza değil. Amasra mevkiinde, köyleri falan, bir günde 10 kişi ölür en fazla, yaşlılar falan. Burada 41 kişi öldü deyince katliam bu. Oradaki adam, torpille Ankara’dan, İstanbul’dan bir yerden geldi. 8-10 sene, o grizu ölçüm şeyleri var, orada çalışacak da ondan sonra oraya verilecek o adam. Bir şey görmemiş varlıklı çocuğu sen oraya ver… Bilgisizlik ya. Çok arkadaş canlısıydı, çoluk çocuğunu düşünmemiş herhalde o anda, yolda gelirken onları kurtaracağım diye uğraşmış. Gaz maskesi istasyonuna arkadaşları maskeyi değiştirmeye gelmişler, o maskeyi değiştirmeye gelmemiş; omzuna, sırtına almış arkadaşını, götürsün diye uğraşmış. Herkesten evvel çıkabilirdi. Bir kızı var, 12 yaşında; ‘Bir kızım var, onu okuturum’ dedi. Katliamla gitti ya. Sen önlem alacaksın ki ocakta kaza olmayacak. Herkes görevini yapacak; mühendisi, çavuşu olsun. Yüzde 1 kaza olduğu vakit tehlike değil, yüzde 2 kaza olduğu vakit o ayaktan geri çekerlermiş. Yüzde 3 yahut 4 olduğu vakit kesinlikle grizu patlarmış. Bu baca ağzından görünüyor yani, niçin haber vermiyorsun? Benim uşağım katliamla gitti, yani bu ecel vefatı değil. Bir tek gece uykusunda unutuyorum oğlumu, daima gözüme geliyor, hiç aklımdan çıkacağını zannetmiyorum.”
Bir mühlet madencilik yaptığını anlatan ağabeyi de kardeşinin madenci olmasını istemediklerini, ancak hayat koşulları yüzünden bu işe yöneldiğini belirterek şunları lisana getirdi:
“O KORKTUĞUMUZ TELEFON EN SONUNDA GELDİ”
“Kader bizi bir biçimde bırakmadı. Bir formda o daima kaçtığımız, korktuğumuz telefon en sonunda geldi. Korkarız yani telefondan vakitsiz geldiği vakit. Dün de bir hukuk ofisine vekaletimizi verdik. Birden fazla yere verilebilirse de veririz. Takipçisi olacağız, tarafıyız bu işin.”
“MÜCADELENİZDE DAİMA SİZİNLERLE BİRLİKTE OLACAĞIZ”
Aylin Nazlıaka da aileye, “Bundan sonraki süreçte de daima yanınızda olacağız, bilhassa hukuk uğraşınızda daima sizlerle birlikte olacağız. Torununuzla ilgili olarak da artık o çocuklar bize emanet. Elimizden geleni yapacağız. Elbette onun babacığını getiremeyiz lakin elimizden gelen takviyesi de vereceğiz” dedi.
Nazlıaka ve beraberindeki heyet, daha sonra madende hayatını yitiren Öner Yıldız’ın meskenine giderek eşine taziye ziyaretinde bulundu. Yıldız’ın eşi, acısını tanım edemeyeceğini tabir ederek bundan sonra 2 çocuğu için ayakta kalacağını kaydetti. Yıldız’a kelam verdiğini belirten eş şunları aktardı:
“ÇOCUKLARIM İÇİN AYAKTA DURACAĞIM”
“‘Bana bir şey olursa çocuklarımız için ayakta duracağına kelam ver’ demişti. Ona sözümü tutacağım. Çocuklarımın yeterli bir eğitim alması için elimden geleni yapacağım. Şu anda ne yapacağımı bilmiyorum. Fatura nasıl ödenir, bozulan bir şey nasıl tamir edilir… Daima o ilgilenirdi. Çok büyük bir aşktı bizimki. Bir haftadır televizyonu açıp haber falan izlemiyorum, yalnızca onun fotoğraflarına bakıyorum.”
Nazlıaka ve beraberindeki heyet, daha sonra hayatını kaybeden madenciler için okutulan mevlitlere katıldı.